Historyczna wedrowka
Wyspa sztuki, piekna, znane sanktuarium prawoslawne. Powierzchnia 195km kw., liczba mieszkancow 9.961, wiosek ok. 50. Jej pierwsza nazwa „tannotis” czyli „waz” pochodzi jeszcze sprzed czasu powstania panstwa greckiego. Nazywana byla rowniez „idrusa” dla jej licznych wod i „wyspa wiatrow” z powodu silnych wiatrow polnocnych.
Tinos w przeciagu wiekow. Najpierw Pelazgici, nastepnie Jonowie, Atenczycy, Rzymianie. Pierwsze osiedla siegaja epoki brazu. A oto najwazniejsze dla Tinos okresy historyczne:
480r.p.n.e: Tiniowski zaglowiec wojenny Panetiosa laczy
sie z grecka flota wojenna krotko przed bitwa morska pod Salamina I informuje
ja o wrogich zamiarach Persow. Imie „Tinos” zostanie wypisane na tablicy pamiatkowej
Wyroczni elfijskiej.
Imperium Bizantyjskie: liczne najazdy piratow Saracenczykow.
1204: Tinos przechodzi pod panowanie Wenecjan, od roku 1715 jest pod bezposrednim dyktatoratem Demokracji Sw. Marka. Dluga obecnosc Wenecjan odegrala wazna role w uksztaltowaniu charakteru wyspy. Zostala stworzona struktura spoleczenstwa w oparciu o feudalizm, pojawila sie wiara katolicka. Tinos byla schronieniem dla Grekow walczacych o niepodleglosc swojej ojczyzny.
1715: Turcy po licznych nieudanych probach opanowuja wyspe, ich obecnosc jest jednak tylko formalna. Tinos wykorzystujac swoje polozenie geograficzne rozwija sie ekonomicznie poprzez handel tranzytowy, sztuki reczne, szczegolnie w rzezbiarstwie w marmurze, gdzie cale pokolenia rozslawily Tinos w Grecji, Malej Azji, Balkanach.
1771-1774: przejscie wojsk rosyjskich podczas powstania Orlowa.
31 marca 1821: Pyrgos, jedna z wiosek na Tinos jako pierwsza zadeklarowala przylaczenie sie do walki o odzyskanie niepodleglosci spod niewoli tureckiej przez wciagniecie flagi powstanczej.
30 stycznia 1823: odnalezienie cudownego obrazu Matki Boskiej przez mniszke Sw. Pelagie.
15 sierpnia 1940: Wlosi zatapiaja grecki statek wojenny u wybrzezy Tinos.
Wyspa zachowala tradycyjny grecki charakter w architekturze, w codziennym zyciu z jej goscinnymi mieszkancami, okolicznymi swietami i obyczajami.
Znane miejscowe swieta „panegiria”: 24 wrzesnia-Wurniotissa, 4 grudnia-Sw. Barbara, 26 lipca-Karambusa, 1 maja-Wrisi.
Ojczyzna szczytowych nowogreckich artystow (Halepas, Ghizi i inni), jak rowniez wielu nieznanych artystow, ktorych dorobek jest widoczny w kosciolach, domach, slawnych wiezach golebich.
Miejsce, ktore zaskakuje roznica w cieniu i swietle, biale, nagie kamienie obok zielonych oaz, skaly i ukryte zatoki.
