ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ

Τι είναι ο Χριστός για μας;

Ο Ερνέστος Ρενάν μιλώντας για τον Χριστό, γράφει:
«Ο Ιησούς Χριστός είναι το πιο μεγάλο θρησκευτικό πνεύμα σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας.
Η ομορφιά του είναι αιώνια.
Και της βασιλείας Αυτού ούκ έσται τέλος.
Ο Ιησούς είναι σε όλες Του τις σχέσεις και εκδηλώσεις μοναδικός.
Σε ολοκλήρη την ιστορία δεν υπάρχει ούτε ένα πρόσωπο, που θα μπορούσε κανείς να το βάλει κοντά Του.
Χωρίς το Χριστό, είναι αδύνατον να καταλάβει κανείς την ιστορία της ανθρωπότητας».
Για να είναι κανείς Χριστιανός δεν αρκεί να λέει ωραία λόγια για το Χριστό, ούτε να πιστεύει, ότι ο Χριστός ήταν η μεγαλύτερη προσωπικότητα του κόσμου.
Έτσι γεννιέται το ερώτημα – θέμα: Τι είναι ο Χριστός; Τι πρέπει να πιστεύουμε γι’ Αυτόν;

Πριν αρχίσουν οι άνθρωποι να απασχολούνται με το θέμα αυτό, το έθεσε ο Ίδιος, ρωτώντας τους μαθητές Του:
-Για ποιόν με περνάνε οι άνθρωποι;

Τι μας λένε τα λόγια αυτά;
Ο Χριστός είναι ο γιος του Θεού
Στην πίστη αυτή στηρίζεται η Εκκλησία
Όποιος δεν το πιστεύει αυτό, δεν έχει θέση, ούτε στην Εκκλησία, ούτε στην Βασιλεία του Θεού.

Ο Χριστός πήγε στην Καπερναούμ. Εκεί μεταφέρουν μπροστά Του τέσσερις άνδρες, έναν παραλυτικό στο ξυλοκρέβατό του. Ο Κύριος που είδε την πίστη τους, είπε στον παραλυτικό: "Τέκνο σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου!"
Μα η Αγία Γραφή λέει: Κανείς δε μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες, παρά μόνον ο Θεός. Έτσι οι Φαρισαίοι μόλις άκουσαν τα λόγια αυτά, επαναστάτησαν! Έλεγαν μέσα τους: "Τι είναι αυτά που λέει; Βλαστήμησε! Γιατί, ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες, εκτός από το Θεό και μόνο;"Μα, ο Ιησούς που ήξερε τι σκεπτόταν, τους είπε: "Γιατί κάνετε τέτοιες σκέψεις; Σκεφτείτε πιο απλά. Τι είναι πιο έυκολο, να πω στον παράλυτο: «Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου» ή να του πω: «Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου»; Ε, λοιπόν για να διαπιστώσετε ότι έχω τη δύναμη να συγχωρώ αμαρτίες – στρέφεται στον παράλυτο: - Σε σένα λέγω: Σήκω πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου.

Τι έκανε εδώ ο Χριστός;
Έδειξε ότι έχει τη δύναμη να συγχωρεί τις αμαρτίες, που μόνο ο Θεός μπορεί.
Έδειξε δηλαδή ότι είναι Θεός.

    Γιόρταζαν τη γιορτή των εγκαινίων στα Ιεροσόλυμα. Οι Εβραίοι βρήκαν την ευκαιρία να ρωτήσουν τον Ιησού: "Συ είσαι ο Χριστός;"
" Σας το έχω πει πολλές φορές! Γιατί δεν το πιστεύετε; Όπως δεν μπορεί κανείς να αρπάξει κάτι από τα χέρια του Πατέρα μου, έτσι δε μπορεί να αρπάξει και από τα δικά μου! Γιατί εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ΕΝΑ."

Με τα λόγια αυτά καταλαβαίνουμε:
Ο Χριστός είναι αληθινός Θεός, ομοούσιος με τον Πατέρα Του.

Στο σύμβολο της Πίστεως διαβάζουμε για το Χριστό, τον Υιό του Θεού:
«Πιστεύω… Και είς ένα Κύριο Ιησούν Χριστόν τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή τον εκ του πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων Φως εκ Φωτός Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα ου ποιηθέντα ομοούσιον τω Πατρί δι’ Ου τα πάντα εγένετο.»
Η Δ’ Οικουμενική σύνοδος δέχεται ότι ο Υιός του Θεού γεννήθηκε προ των αιώνων από τον πατέρα του και όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου γεννήθηκε ως άνθρωπος από την Παρθένο Μαρία.

Σαν Θεός είναι «ανέκφραστος, απερινόητος, αόρατος και ακατάληπτος», δηλαδή δεν μπορούμε να τον δούμε, ούτε να καταλάβουμε την ουσία του. Μα το ότι δεν Τον καταλαβαίνουμε, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Γιατί ο Θεός ζει, δρα, κινείται ανάμεσά μας. Αισθανόμαστε τις ενέργειές του. Ο Θεός ως «Ο Ων» είναι απρόσιτος. Ο άνθρωπος δεν μπορεί ούτε να προσεγγίσει, ούτε να κατανοήσει την ουσία του. Τον καταλαβαίνουμε μόνο από τις ενέργειές Του. Έτσι, μέσα από τις ενέργειές Του καταλαβαίνουμε:
Ότι υπάρχει,
Ότι είναι αγαθός,
Ότι είναι πατέρας μας,
Ότι μας παρακολουθεί με το έλεός Του και με τη στοργή Του.

Τι έκανε λοιπόν για μας;

«Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν
κατελθόντα εκ των ουρανών
και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου
και ενανθρωπήσαντα
σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου
και παθόντα
και ταφέντα
και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς
και ανελθόντα είς τους ουρανούς
και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός
και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς
ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος».

Θέλει λοιπόν εξαιτίας της μεγάλης Του αγάπης για εμάς, να μας σώσει: σωματικά, ψυχικά, με συμβουλές, με υποδείξεις, με τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, με την Μετάνοια. Είναι πάντα Έτοιμος να μας δεχτεί όπως τον ληστή, την πόρνη, τους διώκτες του, γιατί όπως λέει και ο ίδιος:
«Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός. Ο βοσκός ο καλός θυσιάζει τη ζωή του για τα πρόβατα. Ο μισθωτός, ο οποίος δεν είναι βοσκός, και τα πρόβατα δεν είναι δικά του, βλέπει τον λύκο να έρχεται και αφήνει τα πρόβατα και φεύγει και ο λύκος τα αρπάζει και τα σκορπίζει, διότι είναι μισθωτός και δε τον μέλει για τα πρόβατα. Εγώ είμαι ο βοσκός ο καλός και γνωρίζω τα δικά μου και γνωρίζομαι από τα δικά μου – όπως με γνωρίζει ο Πατέρας και γνωρίζω και εγώ τον Πατέρα – και θυσιάζω την ζωή μου για τα πρόβατα». (Ιωάννη 10, 11-16)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Back | Home